Mikrodawkowanie – wszystko, co musisz znać na ten problem
Psychodeliki to gromada substancji psychoaktywnych, jakie wywołują odmiany w percepcji, nastroju i świadomości. Należą do nich m.in. LSD, psylocybina, DMT, meskalina i ketamina. Ich działanie polega na wpływie na aktywność układu nerwowego, w szczególności na receptorach serotoninowych. Psychodeliki są wielokrotnie kojarzone z ruchem hipisowskim oraz subkulturami z lat 60. XX wieku, przecież ich aplikowanie w zamierzeniach terapeutycznych zaczęło się już w latach 50. XX wieku.
W ostatnich latach, zapał psychodelikami podwyższyło się w związku z pojawieniem się badań naukowych, które sugerują, że mogą one mieć potencjalne zastosowanie w terapii niektórych zaburzeń umysłowych, takich jak przygnębienie, lęk czy PTSD – Amanita Muscaria. Psychodeliki, w przeciwieństwie do odmiennych substancji psychoaktywnych, nie prowadzą do uzależnienia i nie są jadowite dla organizmu w dawkach terapeutycznych. Ich stosowanie żąda jednak ostrożności oraz słusznej opieki medycznej, ze względu na prawdopodobne niepożądane skutki uboczne, takie jak lęk, dezorientacja, a w skrajnych wypadkach nawet psychozy.
Leczenie psychodeliczna, oznaczana także psychoterapią z funkcją materiałów psychodelicznych, polega na podaniu pacjentowi psychodeliku w pilnowanych wymogach klinicznych, pod opieką obeznanych terapeutów. W trakcie terapii pacjent przeżywa obfite eksperiencje, jakie mogą wesprzeć mu w leczeniu zakłóceń psychicznych przez zwiększenie jego świadomości, otwarcie się na oryginalne perspektywy oraz wariację sposobu myślenia.
+Tekst Sponsorowany+